Dedodedingen
Een nieuw bestaan voor gevonden of gekregen dode dieren.
Anne Berk, recensent Financieele Dagblad en Kunstbeeld, over Fieke Ypma:
‘Twee dunne beentjes zijn bevallig over elkaar geslagen boven een kanten onderjurkje, maar het zijn echte reeënpootjes, geen damesbenen. Ze eindigen in leren schachten met kousjes erin, alsof Fieke Ypma de kijker uit wil nodigen om deze prothesen aan te trekken. Hoe zou het zijn om op zulke ranke pootjes door het bos te rennen?
Fieke Ypma werkt intuïtief, maar haar beelden en tekeningen zijn met grote precisie en liefde voor het ambacht gemaakt. Zo heeft ze in de tekening Wilbur de eeltige huid van een zwanenpoot en de constructietekening van de wielophanging van een vliegtuig in detail nagetekend. Wilbur was de eerste piloot die zijn vlucht op film registreerde, maar in plaats van een triomftocht heeft deze combinatie van dier en machine iets wrangs. De zwanenpoot ligt aan het infuus.
De beelden en tekeningen van Ypma zijn sprookjesachtig. Ze doen een beroep op onze verbeelding, maar ze tonen ook de kloof tussen mensen en natuur.’